Gego: Measuring Infinity


Lijnen in oneindige beweging


Het Solomon R. Guggenheim Museum brengt met ‘Gego: Measuring Infinity’ de eerste grote retrospectieve tentoonstelling van Gego’s werk in de Verenigde Staten sinds 2005. De Duits-Venezolaanse artieste Gego, ofwel Gertrud Goldschimdt (1912-1944), is een van de belangrijkste kunstenaars uit Latijns-Amerika van de twintigste eeuw. Haar werk valt onmiddellijk te herkennen door haar typerende benadering van abstracte kunst. Ze onderzoekt onder meer lineaire structuren, ruimtelijke verhoudingen en optische effecten. Deze overzichtsexpositie ‘Gego: Measuring Infinity’ toont meer dan 200 werken vanuit de start van haar carrière in 1950 tot het begin van de jaren 1990 waaronder sculpturen, tekeningen, textiel, prenten, brieven en publicaties.  

Gego is opgeleid als architect en ingenieur in Duitsland. Ze ontvluchtte het Naziregime in 1939 en emigreerde naar Venezuela waar ze zich permanent vestigde. In 1950 liet Gego architectuur achter zich en richtte ze zich op haar artistieke praktijk. Het vroegste werk van Gego gepresenteerd in deze tentoonstelling is een impressionistische aquarelschets van Caracas uit 1953. De aquarel laat al abstracte kenmerken doorsluimeren die later ten volle tot uiting komen in haar sculpturen. Gego’s tekeningen en etsen uit de jaren 1950 en 1960 zijn bepalend en lijken studiemateriaal voor haar driedimensionaal werk. Haar tekeningen in de jaren 1950 evolueren van parallelle lijnen naar meer netvormige structuren in de jaren 1960. Dit vertaalt zich in een radicale verschuiving van haar eerder gestructureerde "Linéas Paralelas", kleinere tafelobjecten in sterke vormen gemaakt uit aluminium of ijzeren buizen, naar “Reticulárea” zoals Gego haar netachtige installaties van staaldraad benoemde.

Gego schakelde voor haar “Reticulárea” (1969 - ’82) over naar andere materialen die eenvoudiger te manipuleren waren, zoals roestvrij staal en aluminiumdraad. De mazen van de netten nemen allerlei vormen en volumes aan waardoor er onverwachtse volumineuze golven en structuren ontstaan in schijnbaar fragiele installaties. De expositie toont meerdere individuele Reticulárea als vervormbare structuren uit driehoekige of vierkante mazen. Gego weefde de constructies eigenhandig terwijl ze eerder beroep moest doen op lassers voor haar werken. Het immense potentieel van deze techniek en materialen liet haar experimenteren met enorme inloopinstallaties in openbare ruimtes zoals een permanente opstelling in de National Art Gallery in Caracas. Gego onderzocht in de jaren 1970 verder de grenzen op van materialen in haar hangende draadsculpturen. Hierbij liet ze zich inspireren door natuurlijke en organisch vormen zoals boomstammen en watervallen. Haar transparante en frêle sculpturen die constant in beweging lijken te zijn, herdefinieerden de beeldhouwkunst.

Wanneer je als bezoeker verder wandelt langs de iconische spiraal zie je Gego’s werken evolueren doorheen de tijd. Een groot aandeel van de tentoonstelling is gericht op Gego’s langlopende reeks “Dibujos sin papel” (Tekeningen zonder papier, 1976 – ’88). Voor deze reeks muurwerken werden lijnen en andere minimale elementen vervaardigd met ijzerdraad en gerecycleerd of huishoudelijk materiaal. De reeks gaf Gego oneindige mogelijkheden om te experimenteren met lijnen, volumes en hun verhouding in de ruimte. De creaties gaan van lineaire geometrische creaties, naar werken met open vlakken, quasi lege frames over cirkelvormige structuren tot gebroken rasters. Tegen het eind van de jaren 80 legde Gego zich, gezien haar gevorderde leeftijd, toe op kleinere sculpturen. Voor de zogenaamde Bichos (ca. 1987 – ’91) en Bichitos (1987 – ’89) elimineerde ze het raster en structuur om onregelmatige, onvoorspelbare klompjes materiaal te vormen.

“Gego: Measuring Infinity” is een tentoonstelling die je doet nadenken over de interpretatie van beeldhouwkunst en je laat verwonderen over de eindeloze mogelijkheden van een schijnbaar simpele lijn. De interactie van de wereldbefaamde architectuur van het museum met Gego’s werken is een absolute meerwaarde. Het Solomon R. Guggenheim museum is geroemd om zijn gedurfde tentoonstellingen over non-objectieve kunst. Deze expositie sluit daar alweer perfect bij aan.  

‘Gego: Measuring Infinity’ is nog t.e.m. 10 september 2023 bij Solomon R. Guggenheim Museum

1071 Fifth Avenue, New York, NY 10128, Verenigde Staten.

Deze presentatie van Gego: Measuring Infinity is gecureerd door Pablo León de la Barra, Curator bij Large, Latin America, Solomon R. Guggenheim Museum and Foundation, New York, en Geaninne Gutiérrez-Guimarães, Associate Curator, Guggenheim Museum Bilbao, en Solomon R. Guggenheim Museum and Foundation, New York.


Foto’s (c) Cultuurtoerist.

Previous
Previous

Schindler House

Next
Next

Noguchi museum